จังหวะชีวิตยังไม่ได้อำนวยจะให้เขียนอะไรสักเท่าไร
แต่ในเวลาที่ผ่านมานี้ มีเรื่องราว เหตุการณ์ ผ่านไปมากมาย
ไม่ว่าจะเป็นการเดินทาง หรือความสัมพันธ์กับคนรอบข้าง
เลยมานั่งนึกๆดู สำหรับการเดินทางที่ผ่านมา
ไม่ว่าจะได้เดินทางไปไหน เดินทางระยะไกล หรือใกล้
เวลาสั้น หรือยาว สิ่งหนึ่งที่นึกถึงอยู่เสมอคือ "บ้าน"
เพราะจุดหมายปลายทางไม่ว่าเราจะไปไกลแค่ไหน
คำสุดท้ายที่เรานึก คือ "กลับบ้าน"
การเดินทางเหมือนกับชีวิตเรายังไง
เมื่อออกเดินทาง เรามีทั้งเรื่องที่เตรียมตัว และไม่ได้เตรียมตัว
บางครั้งต้องอาศัยการแก้ปัญหาเฉพาะหน้า
บางทีก็มีเรื่องให้ครุ่นคิด ใคร่ครวญตลอดเวลา
ราวกับว่า ทุกการเดินทางนั้น ทำให้เราเติบโต
และเปลี่ยนแปลงไปในบางเรื่องหรือหลายอย่าง
เมื่อออกเดินทาง เราจะมีช่วงเวลาที่อยู่กับตัวเองและเพื่อนร่วมทาง
สิ่งเหล่านี้เหมือนกับความสัมพันธ์ ที่อยู่ในชีวิตเรา
ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ พี่น้อง เพื่อน หรือคนสนิท
ในเวลาที่เรากำลังเดินทาง
ไปท่องเที่ยว ทำงาน หรือค้นหาติดตามอะไรบางอย่าง
เราจึงต้องรักษา "ความสมดุล" ของ ความสัมพันธ์กับคนข้างๆเราไว้ให้ดีเหมือนกัน
การเดินทาง จะเกิดการพูดคุยระหว่างคนในสังคม และคนใกล้ๆตัว
เราว่า มันก็เป็นการแสดงตัวตนอย่างหนึ่งนะ
ที่เราจะแสดงออกให้คนได้เห็น ว่าเราเป็นคนยังไง
ซึ่งกับคนสนิท/คนไม่สนิท การวางตัวของเรา จะไม่เหมือนกัน
ไม่ใช่ว่าเราไม่จริงใจ แต่เราจะรู้จัก "กาลเทศะ" กับคนมากขึ้น
การเดินทางทำให้มีประสบการณ์
ที่บางครั้งไม่สามารถหามาได้ ถ้าเรายังอยู่กับบ้าน
การออกเดินทางก็เหมือนการใช้ชีวิต
มีถูกทาง ผิดทาง หลงทาง เหงา่ ทุกข์ ท้อ และมีความสุข
ซึ่งไม่ว่าจะหันหน้าออกเดินทางแบบไหน
แต่เมื่อเราตัดสินใจออกจากบ้าน
ประสบการณ์มันจะไม่เหมือนกันสักที่หรอก
แต่ก็มีในสิ่งที่ต่างระหว่างการเดินทางกับชีวิต
คือ ระยะทางที่ยาวไกลระหว่างการเดินทาง
ในเวลาท่องเที่ยวหรือออกเดินทางแบบปกติ
อาจจะมีจุดหมายสิ้นสุด มีขอบเขตของเวลา
แต่ในชีวิตของคน หนทางข้างหน้ามันมักไม่สิ้นสุด
เพราะเราไม่รู้เลยว่า จังหวะชีวิตเราจะเป็นยังไง และมีปลายทางตรงไหน
เพราะฉะนั้น "ระหว่างทาง" ตรงนี้ที่คุณกำลังก้าวเดิน
ทำทุกวันให้สุขที่สุด รักษาตัวเองให้ดี เท่าที่จะทำได้ดีกว่า
เพราะเราไม่รู้ว่าวันข้างหน้า
เราจะเจอกับอะไรบ้าง
สวัสดีวัน สุข ^^ 05/06/2015
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น